Tak romantycznie ... niech będzie :)

Odłamałam gałąź miłości
umarłą pochowałam w ziemi
i spójrz
mój ogród
rozkwitł

nie można zabić miłości

jeśli ją w ziemi pogrzebiesz
odrasta
jeśli w powietrze rzucisz
liścieje skrzydłami
jeśli w wodę
skrzelą błyska
jeśli w noc
świeci

więc ją pogrzebać chciałam w moim sercu
ale serce miłości mojej było domem
moje serce otwarło swoje drzwi sercowe
i rozdzwoniło śpiewem swoje sercowe ściany
moje serce tańczyło na wierzchołkach palców

więc pogrzebałam moją miłość w głowie
i pytali ludzie
dlaczego moja głowa ma kształt kwiatu
i dlaczego moje oczy świecą jak dwie gwiazdy
i dlaczego moje wargi czerwieńsze są niż świat

chwyciłam miłość aby ją połamać
lecz giętka była oplotła mi ręce
i moje ręce związane miłością
pytają ludzie czyim jestem więźniem

... Halina Poświatowska

Najpiękniejsza dziewczyna, kiedy nikt jej nie widzi,
Kiedy płacze i skacze, i tego się nie wstydzi.
Nie wie, czemu wesoła, nie wie, czemu i smutna,
Śmieszka, ptaszek, śpiewaczka, swawolnica, okrutna.
Bez muzyki tańcuje po murawie trawnika,
A na co jej muzyki? Ona sama muzyka.

...Teofil Lenartowicz

Kiedy umrę kochanie

kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym

czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny

często myślę o tobie
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech

potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie
myślę - co się też stanie
z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
który ciemny jest i który jest chłodny.

...Halina Poświatowska

Między nami nic nie było

Między nami nic nie było!
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;

Prócz tych woni, barw i blasków
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni;

Prócz tych kaskad i potoków
Zraszających każdy parów,
Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;

Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło,
Prócz pierwiosnków i powojów
Między nami nic nie było!

... Adam Asnyk

Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.
Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety
Rozdaję wokoło i jestem radosną
Wichurą zachwytu i szczęścia poety,
Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną

 ...Kazimierz Wierzynski, 1919r.

Czy pozwolisz, że ci powiem...

W wielkim skrócie i milczeniu...

Że ci oddam i otworzę...

W ciszy serc, w potoków lśnieniu...

Słowa dwa przez sen porwane...

Przez noc ukryte... przez czas schwytane...

Słowa dwa co brzmią jak śpiew,

dwa proste słowa... kocham cię.

....Bolesław Leśmian

 Szkoda kwiatów, które więdną

W ustroni,

I nikt nie zna ich barw świeżych

I woni.

Szkoda pereł, które leżą

W mórz toni;

Szkoda uczuć, które młodość

Roztrwoni.

Szkoda marzeń, co się w ciemność

Rozproszą,

Szkoda ofiar, które nie są

Rozkoszą;

Szkoda pragnień, co nie mogą

Wybuchać,

Szkoda piosnek, których nie ma

Kto słuchać.

Szkoda męstwa, gdy nie przyjdzie

Do starcia,

I serc szkoda, co nie mają

Oparcia.

..... Adam Asnyk

…Szczęście znajduje się w tobie...

Szczęście znajduje się w tobie.

Zaczyna się na dnie twego serca,

a ty możesz je wciąż powiększać,

pozostając życzliwy tam,

gdzie inni bywają nieżyczliwi;

pomagając tam,

gdzie nikt już nie pomaga;

będąc zadowolonym tam,

gdzie inni tylko stawiają żądania.

Ty potrafisz się uśmiechać tam,

gdzie się narzeka i lamentuje,

potrafisz przebaczać,

gdy ludzie zło ci wyrządzają.

...Konstanty Ildefons Gałczyński

Te Same Usta

Gdy nocą letni omdlewa znój,

Twe usta szemrzą: "tyś mój, tyś mój",

Twe usta czynią tajemny znak,

Abym całował je tak - a - tak.

Patrzę i milczę, klękam i łkam,

Przybliż się do mnie, jam taki sam,

Wyciągam ręce i szukam w krąg,

Wyciągam ręce do twoich rąk...

Widzę, poznaję usta i twarz,

Naszą rozłąkę i obłęd nasz,

Te same usta i chłód ten sam,

Patrzę i milczę, klęczę i łkam.

Z miłych najmilsza, ach, zbliż się, zbliż,

Oto zostawiam róże i krzyż,

Oto zostawiam na wieczny czas

Ból, co na wieczność połączył nas.

Mam dla twych pieszczot gościnny dom,

Ciało nieobce jawie i snom,

Dłonie znajome twym dłoniom dwóm,

Zapach lipcowy i leśny szum.

... Jan Brzechwa