100 najważniejszych polskich zdań

według profesora Jerzego Bralczyka 

 

1. Aaa kotki dwa, szare, bure obydwa.
2. Ala ma kota
3. A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi i swój język znają.
4. Bagnet na broń!
5. Bardziej boli zły sąsiad niż rany.
6. Bar wzięty!
7. Bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz.
8. Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki otaczał blaskiem potęgi i chwały.
9. Bóg mi powierzył honor Polaków i Bogu go tylko oddam!
10. Bóg się rodzi, moc truchleje.
11. Cały naród buduje swoją stolicę.
12. Chcieliście Polski, no to ją macie.
13. Chodzi mi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa.
14. Chrząszcz brzmi w trzcinie.
15. Ciszej nad tą trumną!
16. Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie.
17. Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę, kręcąc mordą.
18. Czerwone maki pod Monte Cassino zamiast rosy piły polską krew.
19. Czyń w swoim kółku, co każe duch Boży, a całość sama się złoży.
20. Czy się stoi, czy się leży, dwa patyki się należy.
21. Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj.
22. Dla Polaków można czasem coś dobrego zrobić, z Polakami - nigdy.
23. Dobrze, dobrze być cesarzem.
24. Ej, ty, na szybkim koniu, gdzie pędzisz Kozacze?
25. Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych?
26. Hej, kto Polak, na bagnety!
27. Ideał sięgnął bruku.
28. Idzie żołnierz borem, lasem, przymierając z głodu czasem.
29. Idź złoto do złota, my Polacy w żelazie się kochamy!
30. I ja tam byłem, miód i wino piłem.
31. Jak się da, to się zrobi.
32. Jak to na wojence ładnie, kiedy ułan z konia spadnie!
33. Ja nie z soli ani z roli, jeno z tego, co mnie boli.
34. Jaś nie doczekał.
35. Jest źle, będzie gorzej.
36. Jeszcze jeden Mazur dzisiaj, choć poranek świta.
37. Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy.
38. Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie.
39. Już był w ogródku, już witał się z gąską.
40. Kiedy ranne wstaną zorze...
41. Kończ waść! Wstydu oszczędź!
42. Koń jaki jest, każdy widzi.
43. Krew naszą długo leją katy.
44. Kto ty jesteś? Polak mały.
45. Kup pan cegłę.
46. Litwo, ojczyzno moja, ty jesteś jak zdrowie.
47. Ludzie ludziom zgotowali ten los.
48. Łatwiej kijek zacienkować, niż go później pogrubić.
49. Miałaś chamie złoty róg!
50. Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję, jako wróżbę zwycięstwa!
51. Miej serce i patrzaj w serce.
52. Mierz siły na zamiary, nie zamiar podług sił.
53. Miłe złego początki, lecz koniec żałosny.
54. Młodości, dodaj mi skrzydła!
55. Młoty w dłoń, kujmy broń!
56. Myślenie ma kolosalną przyszłość.
57. Nam strzelać nie kazano.
58. Nędza z biedą z Polski idą.
59. Niech prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość - sprawiedliwość.
60. Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.
61. Nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie oficera.
62. Nie oddamy płaszcza, nawet guzika nie oddamy.
63. Nie pieprz, Pietrze, pieprzem wieprza.
64. Nie rusz, Andziu, tego kwiatka.
65. Nierządem Polska stoi.
66. Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród.
67. Ogary poszły w las.
68. O cześć wam, panowie magnaci, za naszą niewolę, kajdany.
69. Odwaga staniała, rozum podrożał.
70. Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek.
71. Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku.
72. Patrz, Kościuszko, na nas z nieba!
73. Prawdziwa cnota krytyk się nie boi.
74. Precz, precz smutek od nas wszelki!
75. Przebaczamy i prosimy o przebaczenie.
76. Przy Tobie, Najjaśniejszy Panie, stoimy i stać będziemy.
77. Rozdziobią kruki, wrony.
78. Rżnij karabinem w bruk ulicy!
79. Smutno mi, Boże!
80. Sprawujcie się tak, aby czuli, że umierają.
81. Sto lat, sto lat, niech żyje, żyje nam!
82. Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz.
83. Szła dzieweczka do laseczka, do zielonego.
84. Śmierć frajerom.
85. Święta miłości kochanej ojczyzny, czują cię tylko umysły poczciwe.
86. Tam na błoniu błyszczy kwiecie.
87. Tą rzeczą jest honor.
88. Trzeba z żywymi naprzód iść.
89. Wlazł kotek na płotek i mruga.
90. Władzy raz zdobytej nigdy nie oddamy.
91. Wolnoć, Tomku, w swoim domku.
92. W pierwszych słowach mojego listu niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
93. Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, polskie go wydało plemię.
94. Wszystko, co nasze, Polsce oddamy.
95. Zachodźże, słoneczko, skoro masz zachodzić.
96. Zastał Polskę drewnianą, zostawił murowaną.
97. Zawsze takie Rzeczypospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie.
98. Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej, do Ciebie, Panie, bije ten głos.
99. Zwycięży Orzeł Biały, zwycięży polski ród.
100. Żebyśmy tylko zdrowi byli.